Hymn Powstania, Warszawskie Dzieci!
WARSZAWSKIE DZIECI
słowa, tekst piosenki
Nie złamie wolnych żadna kleska,
Nie strwoży smiałych żaden trud —
Pójdziemy razem do zwycięstwa,
Gdy ramie w ramie stanie lud.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesieni wrogom gniew!
Powiśle, Wola i Mokotów,
Ulica każda, każdy dom —
Gdy padnie pierwszy strzał, bądź gotów,
Jak w reku Boga złoty grom.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
Od piły, dłuta, młota, kielni —
Stolico, synów swoich sław,
że stoja wraz przy Tobie wierni
Na straży Twych żelaznych praw.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
Poległym chwała, wolnosc żywym,
Niech płynie w niebo dumny spiew,
Wierzymy, że nam Sprawiedliwy,
Odpłaci za przelana krew.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
słowa, tekst piosenki
Nie złamie wolnych żadna kleska,
Nie strwoży smiałych żaden trud —
Pójdziemy razem do zwycięstwa,
Gdy ramie w ramie stanie lud.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew!
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój,
Gdy padnie rozkaz Twój, poniesieni wrogom gniew!
Powiśle, Wola i Mokotów,
Ulica każda, każdy dom —
Gdy padnie pierwszy strzał, bądź gotów,
Jak w reku Boga złoty grom.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
Od piły, dłuta, młota, kielni —
Stolico, synów swoich sław,
że stoja wraz przy Tobie wierni
Na straży Twych żelaznych praw.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
Poległym chwała, wolnosc żywym,
Niech płynie w niebo dumny spiew,
Wierzymy, że nam Sprawiedliwy,
Odpłaci za przelana krew.
Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...
The Warsaw Uprising 1944 / Powstanie Warszawskie. Sława Przybylska "Gdzie są chłopcy z tamtych lat" + "Warszawskie Dzieci".
Lao Che - Powstanie Warszawskie
Czesław Miłosz - BALLADA
Jerzemu Andrzejewskiemu
wiersz, powstanie warszawskie, tekst, słowa
Na równinie stoi szare drzewo.
Pod nim siedzi matka w małym cieniu.
Obłuskuje jajko na twardo
I popija herbatę z butelki.
Miasto widzi, którego nie było.
Błyszczą mury i wieże w południe.
Na gołębie kołujące stadem
Patrzy matka, a wraca z cmentarza.
- Zapomnieli synku przyjaciele.
Nikt z kolegów ciebie nie wspomina.
Narzeczona dzieci urodziła
I o tobie nie pomyśli w nocy.
Zbudowali w Warszawie pomniki,
A na żadnym twojego imienia.
Tylko matka, póki jest, pamięta,
Jaki śmieszny byłeś i dziecinny.
Leży Gajcy przysypany ziemią
Już na wieki dwudziestodwuletni.
Nie ma oczu ni rąk, ani serca,
Nie zna lata ni zimy, ni wiosny.
A co roku huczą w rzekach lody,
W ciemnym lesie zawilec rozkwita.
Czeremchami napełniają dzbanki,
Nasłuchują, co kukułka wróży.
Leży Gajcy, nigdy się nie dowie,
Że warszawska bitwa zeszła na nic.
Barykadę, na której umierał,
Rozebrały popękane ręce.
Biegły wiatry, niosły pył czerwony,
Spadły deszcze i słowik zaśpiewał.
Pod obłokiem krzyczeli murarze,
Podciągali w górę nowe domy.
- Mówią synku, że wstydzić się trzeba,
Że niedobrej broniłeś ty sprawy.
A ja nie wiem, niechaj Bóg osądzi,
Kiedy z tobą rozmawiać nie mogę.
Pokruszone twoje kwiaty w pyle,
To ta susza, wybacz mój jedyny,
Czasu mało, a jeżeli przyjdę,
Z tak daleka muszę nosić wodę.
Matka chustkę pod drzewem poprawia.
Świeci skrzydło gołębia na niebie.
Zamyśliła się, zapatrzyła się,
Przestwór taki wysoki, wysoki.
I tramwaik pędzi w stronę miasta,
A tam dwoje młodych za nim goni.
Zdążą, myśli matka, czy nie zdążą?
Dogonili. Wsiedli na przystanku.
Jerzemu Andrzejewskiemu
wiersz, powstanie warszawskie, tekst, słowa
Na równinie stoi szare drzewo.
Pod nim siedzi matka w małym cieniu.
Obłuskuje jajko na twardo
I popija herbatę z butelki.
Miasto widzi, którego nie było.
Błyszczą mury i wieże w południe.
Na gołębie kołujące stadem
Patrzy matka, a wraca z cmentarza.
- Zapomnieli synku przyjaciele.
Nikt z kolegów ciebie nie wspomina.
Narzeczona dzieci urodziła
I o tobie nie pomyśli w nocy.
Zbudowali w Warszawie pomniki,
A na żadnym twojego imienia.
Tylko matka, póki jest, pamięta,
Jaki śmieszny byłeś i dziecinny.
Leży Gajcy przysypany ziemią
Już na wieki dwudziestodwuletni.
Nie ma oczu ni rąk, ani serca,
Nie zna lata ni zimy, ni wiosny.
A co roku huczą w rzekach lody,
W ciemnym lesie zawilec rozkwita.
Czeremchami napełniają dzbanki,
Nasłuchują, co kukułka wróży.
Leży Gajcy, nigdy się nie dowie,
Że warszawska bitwa zeszła na nic.
Barykadę, na której umierał,
Rozebrały popękane ręce.
Biegły wiatry, niosły pył czerwony,
Spadły deszcze i słowik zaśpiewał.
Pod obłokiem krzyczeli murarze,
Podciągali w górę nowe domy.
- Mówią synku, że wstydzić się trzeba,
Że niedobrej broniłeś ty sprawy.
A ja nie wiem, niechaj Bóg osądzi,
Kiedy z tobą rozmawiać nie mogę.
Pokruszone twoje kwiaty w pyle,
To ta susza, wybacz mój jedyny,
Czasu mało, a jeżeli przyjdę,
Z tak daleka muszę nosić wodę.
Matka chustkę pod drzewem poprawia.
Świeci skrzydło gołębia na niebie.
Zamyśliła się, zapatrzyła się,
Przestwór taki wysoki, wysoki.
I tramwaik pędzi w stronę miasta,
A tam dwoje młodych za nim goni.
Zdążą, myśli matka, czy nie zdążą?
Dogonili. Wsiedli na przystanku.
POWSTANIE 1944 - KALENDARIUM
63 dni - dzień po dniu
63 dni - dzień po dniu
Ciekawy serwis Polskiego Radia o Powstaniu Warszawskim. Kalendarz Powstania Warszawskiego, Radio - Audycje, Pamiętnik z Powstania.ZDJĘCIA Z POWSTANIA WARSZAWSKIEGO
fotografie zrobione przez Niemców
galeria fotografie fotki zdjęcia
link: http://commons.wikimedia.org/wiki/Niemieckie_zdj%C4%99cia_z_Powstania_Warszawskiego
Title: Warschauer Aufstand, polnischer Soldat
Description: Warschau- das Ende einer Rebellion
Nach dem Zusammenbruch des Warschauer Aufstanden. Aus zerfallenen Kellern und feuchten Kanalisationsschächten kriechen die halbverhungerten, von Moskau und London im Stich gelassenen Aufständischen heraus und wandern in die Gefangenschaft.
Foto: SS-PK-Ahrens; herausgegeben am 6.10.1944
Date 27 September 1944 (1944-09-27)
Author August Ahrens, źródło
fotografie zrobione przez Niemców
galeria fotografie fotki zdjęcia
link: http://commons.wikimedia.org/wiki/Niemieckie_zdj%C4%99cia_z_Powstania_Warszawskiego
Ten powstaniec z Mokotowa wychodzi z kanałów na terenie zajętym przez Niemców. Zdjęcie prawdopodobnie gdzieś w alei Puławskiej pomiędzy ulicą Madalińskiego a Dworkową.
Title: Warschauer Aufstand, polnischer Soldat Description: Warschau- das Ende einer Rebellion
Nach dem Zusammenbruch des Warschauer Aufstanden. Aus zerfallenen Kellern und feuchten Kanalisationsschächten kriechen die halbverhungerten, von Moskau und London im Stich gelassenen Aufständischen heraus und wandern in die Gefangenschaft.
Foto: SS-PK-Ahrens; herausgegeben am 6.10.1944
Date 27 September 1944 (1944-09-27)
Author August Ahrens, źródło
Zobacz także:
Clip z piosenką Warszawskie Dzieci + Rota (świetna jakość)
Fotki z 31 lipca 2008, odsłonięcie tablicy ku czci Bora Komorowskiego
Powstanie'44 - książka Normana Daviesa
Zobacz:
Sabaton - Uprising (teledysk) - o Powstaniu Warszawskim 1944
LUC 39/89 zrozumieć Polskę - 11.11.2009 koncert w Gdańsku
Ciekawe: Niemieckie zdjęcia z Powstania Warszawskiego (1944)
OdpowiedzUsuńhttp://commons.wikimedia.org/wiki/Niemieckie_zdj%C4%99cia_z_Powstania_Warszawskiego